Kawa, kawa, kawa …

Ja sobie nie wyobrażam dnia bez filiżanki ( choć u mnie to jest z tuzin filiżanek) aromatycznej, cudownej, pachnącej, wytrawnej … z dodatkiem  cukru albo mleka.  Kawa z pianką, podawana z samego rana, czasami, gdy kac dobija, z plasterkiem cytryny. Marzenie, podnoszące z łóżka. Najlepiej świeżo mielona, z pięknych ziaren, dopiero co upalonych. Ten zapach… czy w słoneczny piękny dzień, czy w chłodny jesienny poranek zawsze taki sam,  niosący za sobą zapowiedź czegoś nieoczekiwanego, co  może się wydarzyć. Kawa… Jeśli już kochacie poranną chwilę z filiżanką kawy, niech będzie to prawdziwa  kawa, nie rozpuszczalna.  Rozpuszczalna jest niesmaczna, niezdrowa , okropna. Wiem, czasami inaczej się nie da.  Ale to zbrodnia pić kawę rozpuszczalną.  Jest chemiczna, odarta z tego, czym jest prawdziwy napar z ziaren kawy.  Bez dwóch zdań, najprzedniejsza jest ta, którą możecie przyrządzić, z dopiero co zmielonych ziaren. Ten aromat – nie do opisania.  Najlepsza ta, kupowana w dobrych sklepach z kawą – nie supermarketowa kawa przemysłowa.  Zbrodnia. Wiem, inaczej czasem się nie da. Ale jeśli możecie i macie chwilę na to by delektować się kawą, którą sobie sami wybierzecie, zmielicie – doznacie czegoś niezapomnianego. Możecie szaleć, wybrać coś zgodnie z nastrojem, z emocjami dnia i rozbudzeniem poranka. Najlepsza jest jednak i najzdrowsza bez mleka.  Nie każdy lubi. Gęsta jak smoła…  Wiecie, że kawa ma bardzo dużo wspólnego z winem.  Kawa to smak i zapach gatunku, to aromat klimatu , w którym dojrzewa. Pełna słońca, deszczu, bliskości nieba ,jakości ziemi, w jakiej rośnie. To od tego zależy, czy będzie smakować owocami, orzechami, korzennymi aromatami …. Kawa… A jaka jest Wasza ulubiona?

Od nastroju zależy jaką kawę pijam.  Nie lubię kaw aromatyzowanych sztucznie o smaku orzecha laskowego czy innego cudactwa. Lubię, jak moja kawa pachnie naturalnie. Kiedy wdycham jej aromat lubię bawić się i zgadywać, co czuję, co widzę, co mnie budzi albo pozwala przetrwać dzień.

Do słodkości zawsze czarna z odrobiną, mniejszą lub większą cukru – doskonale wydobywa smak deserów. Mleko w tym wydaniu zabija te doznania.

Czasami lubię kawę z mlekiem – wtedy, gdy jestem w biurze, lubię… bardzo.

Z pianką, ciepłym mlekiem, zimnym , z dodatkami, które sama wybieram. Jest sezon cynamonowy, imbirowy czasami, czasami zalewam kogel mogel wrzącą kawą, lubię z dodatkiem likieru migdałowego, czy whisky . Zimą, zimą lubię ciepłą, niezbyt mocną , słodką z mlekiem i rozgniecionymi ziarnami kardamonu. Czasem espresso, czasem z lodami.  Kawa… Nic mi tak nie smakuje jako ona – co więcej w pracy wypijam litry, w pracy herbata mi nie smakuje.  A wiecie, co w tym jest najpiękniejszego – celebrowanie chwili. Gdy siedzę nad rozpoczętym listem, pijam kawę z porcelany, wtedy pióro samo biegnie po papierze zostawiając słowa. 

Parzona w tygielku, z ekspresu, pod ciśnieniem… kawa… 

Warto znaleźć swój sposób na kawę… A ja…. Mam siebie i moje espresso – i to jest moja chwila.